علیمحمد نائینی، سخنگوی سپاه پاسداران، گفت: «دشمنان تجربه این شکست را به ذهن خواهند سپرد ولی اگر بار دیگر دست به حماقتی بزند، همانطور که ما از نقطه شروع قبل ایستادیم، معلوم نیست این بار ما دشمن را رها کنیم.»
سخنگوی سپاه اضافه کرد: «با شلیکهای دقیق، گسترده و مستمر در طول ۱۲ روز، دشمن را شگفتزده کردیم و نتیجه آن شد دشمنی که دنبال تسلیم بود، خود در نهایت مجبور به تسلیم شد.»
در نامهای که روز پنجشنبه دوم مرداد منتشر شد، شماری از نمایندگان پارلمان بریتانیا سپاه پاسداران را نه صرفا یک نیروی نظامی، بلکه «موتور ایدئولوژیک» جمهوری اسلامی توصیف کردهاند.
آنها تاکید کردهاند که این نهاد به «دکترین رادیکال مهدویت» معتقد است؛ ایدئولوژیای که هدف آن تقابل آخرالزمانی و نابودی یهودیان، مسیحیان، اسرائیل و کشورهای غربی است.
در این نامه گفته شده یهودستیزی برای سپاه «جنبه جانبی ندارد، بلکه بخش محوری جهانبینی و اهداف عملیاتی آن است» و این ایدئولوژی به پشتیبانی مادی از گروههای «تروریستی» چون حزبالله لبنان و حماس انجامیده که هر دو در بریتانیا در فهرست سازمانهای تروریستی قرار دارند.
از جمله امضاکنندگان این نامه میتوان به «باب بلکمن» از حزب محافظهکار، «دامین ایگان» از حزب کارگر، «نایجل فراژ»، «رابرت جنریک»، «بارونس لوسی برگر»، «تام توگندهت» و «لوک آکهورست» اشاره کرد. همچنین چهرههایی چون «لرد گربینر»، «لرد پالمر» و «بارونس دیچ» نیز از حامیان این اقدام هستند.
در این نامه همچنین آمده که سپاه پاسداران در چندین طرح ترور و تهدید علیه روزنامهنگاران و مخالفان ایرانی ساکن بریتانیا نقش داشته و کوشیده در نهادهای سیاسی و مدنی بریتانیا نفوذ پیدا کند.
امضاکنندگان این نامه از دولت خواستهاند تا «قانونگذاری لازم برای تروریستی اعلام کردن کامل سپاه پاسداران را بدون تاخیر ارائه و تصویب کند» و تاکید کردهاند که «بریتانیا نباید به محیطی امن برای افراطگرایی مورد حمایت دولتهای خارجی تبدیل شود».
گزارشی درباره جنگ اسرائیل و حماس؛ نقش تهران در تهدید علیه صلح
کمیته روابط خارجی مجلس عوام بریتانیا پنجشنبه دوم مرداد در گزارشی به بررسی نقش فعال جمهوری اسلامی و متحدانش، از جمله حزبالله لبنان و حوثیهای یمن در حمله به اسرائیل از مهرماه ۱۴۰۲ پرداخت.
بر اساس این گزارش، جمهوری اسلامی بهطور مداوم بر نابودی اسرائیل تاکید میکند و حملات هفت اکتبر بهسرعت با اقدامات حزبالله و حوثیها دنبال شد.
کمیته روابط خارجی با استناد به نظرات کارشناسان هشدار داده است که حمایت تهران از گروههای نیابتی مانند حماس و حزبالله، تهدید مستقیمی علیه صلح منطقهای است.
«انجمن روابط خارجی» به کمیته پیشنهاد داده است که بریتانیا تلاشهای دیپلماتیک خود برای محدودکردن نفوذ منطقهای ایران بهویژه در غزه و لبنان را افزایش دهد.
موسسه «هاریف» نیز در پیشنهاد خود خواستار تحریمهای بیشتر علیه جمهوری اسلامی و قرار گرفتن سپاه پاسداران در فهرست گروههای تروریستی شده است.
با این حال، «کمیته اطلاعات و امنیت پارلمان» در گزارشی در ژوئیه ۲۰۲۵ اعلام کرد اجماع موجود علیه معرفی سپاه بهعنوان گروه «تروریستی» است.
در جلسه کمیته اطلاعات و امنیت پارلمان گفته شد که چنین اقدامی «تقریبا هیچ اثر مثبتی نخواهد داشت، اما اثر منفی آن قابلتوجه خواهد بود.»
در این گزارش همچنین آمده است که بریتانیا در ماههای آوریل و اکتبر ۲۰۲۴ در دفاع از اسرائیل در برابر جمهوری اسلامی نقش داشته است.
کمیته با وجود اختلافنظرهای داخلی در زمینه صدور مجوز فروش قطعات جنگنده اف-۳۵ به اسرائیل، تاکید کرده است تهدید تهران و گروههای نیابتیاش واقعی است و حق اسرائیل برای دفاع از خود را تایید میکند.
الستر برت، وزیر پیشین امور خاورمیانه و شمال آفریقا، در جلسه کمیته درباره تفاوتهای حزبالله و حماس گفت: «حزبالله نیرویی شیعه است که از سوی ایران ایجاد و حمایت میشود، اما لبنانی است و منافع شیعیان لبنان را نمایندگی میکند.»
هرانا، پنجشنبه دوم مرداد با استناد به اطلاعات به دست آمده، نوشت اعضای خانواده سوگند پیش از مراسم ازدواج با تهدید تلاش کرده بودند مانع از حضور او در مجلس شوند؛ با این حال او با همان ظاهر زنانه خود در مراسم شرکت کرد.
بر اساس این گزارش، در بدو ورود سوگند به محل جشن، عمویش ابتدا تیر هوایی شلیک کرد و سپس با شلیک گلولهای به سر او، جانش را گرفت.
پیش از این قتل، سوگند بارها با خشونت خانوادگی مواجه شده بود؛ از جمله تهدید، ربایش و ضرب و شتم از سوی مردان طایفهاش.
هرانا به نقل از یک منبع مطلع نوشت که سوگند، از اعضای شناختهشده جامعه ترنس در شیراز، سالها با طرد خانوادگی و خشونتهای مکرر، بهویژه از سوی مردان طایفه خود، مواجه بود و در مهمانپذیری در شیراز زندگی میکرد.
این منبع افزود که سوگند هرگز در برابر خشونت سکوت نکرده و بارها در فضای مجازی خواهان به رسمیت شناختن حق زندگی آزاد برای افراد ترنس شده بود.
به گفته این منبع مطلع، فشار روانی ناشی از عدم پذیرش هویت سوگند در خانواده، بهحدی بود که پدرش دچار سکته شد و درگذشت؛ موضوعی که بهگفته این فرد، در تشدید خشونت خانگی موثر بوده است.
سایت ههنگاو نیز به نقل از یک منبع مطلع نوشت: «سوگند از اهالی طایفه "گله زن" و ترک قشقایی بود و آنچه موجب قتل او شده انگیزههای "ناموسی" بوده است.»
هرانا در بخش دیگری از گزارش خود به نقل از یک منبع مطلع گزارش داد که مراسم تشییعجنازه سوگند نیز تحت تهدید خانواده، از جمله عمویش، در سکوت و با حضور اندکی از نزدیکان برگزار شد. عموی او، همان که دست به قتل زده بود، مسئولیت تدفین را هم بر عهده گرفت.
بنا بر این گزارش، این فرد در نهایت با مراجعه به اداره پلیس، به قتل برادرزاده خود اعتراف کرد.
هرانا تاکید کرد این قتل در شرایطی رخ داده که افراد ترنس و کوییر در ایران از هیچگونه حمایت قانونی برخوردار نیستند. آنها بهصورت ساختاری با تبعیض، طرد اجتماعی، جرمانگاری و خشونت مداوم مواجهاند.
به نوشته این خبرگزاری حقوقبشری، قوانین تبعیضآمیز مرتبط با حجاب اجباری، نگرش پزشکیزده به هویتهای جنسیتی و پروپاگاندای فرهنگی در دفاع از قتلهای ناموسی، زمینهساز تکرار چنین جنایاتی در ایران هستند.
قتل افراد کوییر بهدست اعضای خانواده در ایران پیش از این نیز بارها رخ داده و از جمله موارد پرتکرار خشونتهای ناموسی و ساختاری علیه این جامعه بوده است.
در یکی از این موارد در بهمن ۱۴۰۲ مردی در تبریز فرزند ۱۷ ساله خود به نام «پارسا» را به دلیل کوییر بودن او به قتل رساند و پس از تحمل شش ماه حبس از زندان آزاد شد.
در اردیبهشت ۱۴۰۰ نیز در یکی از موارد معدودی که قتل ناموسی افراد کوییر رسانهای شد، علیرضا فاضلی منفرد، جوان همجنسگرای ۲۰ ساله در اهواز، به دلیل گرایش جنسیاش به دست مردان خانواده خود به قتل رسید.
طبق قوانین جمهوری اسلامی، پدر بهعنوان ولی دم در صورت قتل فرزند خود از مجازات جدی مصون میماند.
چنین قتلهایی در سکوت ساختار قضایی و فرهنگی رخ میدهند و تنها با فشار افکار عمومی و جامعه بینالمللی است که امکان توقف این چرخه خشونت وجود دارد.
ادامه خطرهای موجود علیه جامعه کوییر در ایران باعث شده بسیاری از افراد کوییر وطن خود را ترک کرده و به کشورهای امنتر پناه ببرند.
