نشریه پولیتیکو به نقل از سه منبع آگاه گزارش داد وزارت دفاع آمریکا ارسال برخی موشکهای پدافند هوایی و دیگر مهمات دقیق به اوکراین را بهدلیل نگرانی از کاهش شدید ذخایر تسلیحاتی آمریکا متوقف کرده است.
به گفته این منابع، این تصمیم پس از بازبینی ذخایر مهمات این وزارتخانه و نگرانیها درباره کاهش شمار گلولههای توپخانه، موشکهای پدافند هوایی و مهمات دقیق اتخاذ شده است.
خبرگزاری رویترز سهشنبه ۱۰ تیر گزارش داد بر اساس قانونی که در ژوئن سال ۲۰۲۳ در پارلمان دانمارک تصویب شد، از اول ژوئیه ۲۰۲۵، تمامی زنانی که به سن ۱۸ سالگی میرسند، موظف خواهند بود برای شرکت در روزهای ارزیابی و امکان مشمول شدن در خدمت نظام وظیفه، ثبتنام کنند. مشابه فرآیندی که تاکنون فقط برای مردان در این کشور اجرا میشد.
تا پیش از این، زنان دانمارک میتوانستند داوطلبانه به ارتش بپیوندند.
سال گذشته، زنان حدود ۲۴ درصد از کل نیروهای تازهوارد به ارتش را تشکیل دادند.
تغییر در ساختار و تجهیزات برای زنان
کاترینه، یکی از سربازان گارد سلطنتی دانمارک، بدون گفتن نام خانوادگیاش به خبرگزاری رویترز گفت: «در شرایط کنونی جهان، لازم است تعداد سربازان وظیفه افزایش یابد و من فکر میکنم زنان هم باید مانند مردان در این روند سهم داشته باشند.»
در دانمارک، ابتدا داوطلبان برای سربازی ثبتنام میکنند و سپس باقیمانده نیروی مورد نظر از طریق قرعهکشی تأمین میشود.
ارتش دانمارک در حال حاضر مشغول انجام اصلاحاتی در پادگانها و تجهیزات خود است تا شرایط مناسبتری برای زنان فراهم شود.
کاترینه گفت: «چیزهای زیادی هست که باید بهبود یابد؛ بهویژه در زمینه تجهیزات. در حال حاضر همه چیز برای مردان طراحی شده: کولهپشتیها شاید زیادی بزرگ باشند و یونیفورمها هم همینطور.»
افزایش مدت خدمت و شمار سربازان وظیفه
دانمارک که هفته گذشته همراه با دیگر متحدان خود در پیمان نظامی آتلانتیک شمالی (ناتو) با افزایش بودجه نظامی موافقت کرد، برنامه دارد تا مدت دوره سربازی اجباری را از چهار ماه کنونی به ۱۱ ماه در سال ۲۰۲۶ افزایش دهد.
همچنین قرار است تعداد نیروهای مشغول به خدمت سربازی از حدود پنج هزار نفر فعلی به هفت هزار و ۵۰۰ نفر در سال ۲۰۳۳ برسد.
دولت دانمارک بر این باور است که افزایش شمار مشمولان و مدت خدمت میتواند به تقویت آمادگی دفاعی و جبران کمبود نیرو در ارتش کمک کند.
در همین راستا، آموزشهای تخصصی و برنامههای جذب در واحدهای گوناگون نیز در حال بازنگری هستند تا پاسخگوی نیازهای ارتش مدرن دانمارک باشند.
شان هیوز، هماهنگکننده برنامه جهانی غذا در بحران سودان، سهشنبه ۱۰ تیر در یک نشست خبری در ژنو گفت: «اگر منابع مالی جدیدی تامین نشود، همه پناهجویان در ماههای آینده با کاهش کمکها روبهرو خواهند شد.»
او خواستار تامین منابع مالی جدید و ۲۰۰ میلیون دلار کمکهزینه برای شش ماه آینده شد.
جنگ داخلی سودان میان ارتش و نیروهای شبهنظامی «پشتیبانی سریع» از اوایل تیر ۱۴۰۲ شروع شد.
این جنگ دو ساله، باعث فرار بیش از چهار میلیون نفر از آوارگان به هفت کشور همسایه شده است.
شرایط اسکان پناهجویان در این کشورها بهدلیل کمبود مزمن منابع مالی، نامناسب ارزیابی میشود.
هیوز توضیح داد در چهار کشور مصر، جمهوری آفریقای مرکزی، اتیوپی و لیبی عملیات برنامه جهانی غذا با چنان کمبود منابعی مواجه است که امکان دارد تمام حمایتها ظرف دو ماه آینده متوقف شود.
او هشدار داد هرگونه کاهش یا توقف جیره غذایی، کودکان پناهجو را بیشتر در معرض ابتلا به سوءتغذیه قرار خواهد داد.
بسیاری از کسانی که از سودان فرار کردهاند، از مناطقی میآیند که بهعنوان کانونهای گرسنگی شناخته میشوند.
سازمان ملل متحد ماه گذشته میلادی در گزارشی هشدار داده بود سودان در معرض خطر فوری قحطی قرار دارد.
مقام برنامه جهانی غذا در پاسخ به این سوال که چرا کمکهای مالی به این نهاد وابسته به سازمان ملل کاهش یافته است، به کاهش حمایت مالی از سوی تمام اهداکنندگان و افزایش نیازهای بشردوستانه اشاره کرد.
هیوز افزود آمریکا با وجود کاهش چشمگیر کمکهای خارجی دولتی در دوران ریاستجمهوری دونالد ترامپ، همچنان بزرگترین حامی مالی برنامه جهانی غذا در بحران سودان است.
سازمان ملل متحد پیشتر گفته بود این جنگ داخلی، منجر به بحرانی عظیم و قحطی در سراسر کشور ۵۰ میلیون نفری سودان شده است.
برخی کشورها از عوامل درگیر در این جنگ داخلی حمایت میکنند.
سودان در سواحل دریای سرخ قرار گرفته است که در میانه بحران و جنگ خاورمیان، مکانی کلیدی برای رقابت دیگر دولتها، از جمله جمهوری اسلامی محسوب میشود.
بر اساس دادههای موسسه مطالعات جنگ آمریکا، پیشروی نظامیان روسیه در ماه ژوئن نسبت به ماههای مه (۵۰۷ کیلومتر مربع)، آوریل (۳۷۹ کیلومتر مربع) و مارس (۲۴۰ کیلومتر مربع) افزایش چشمگیری داشته است.
بزرگترین پیشروی از نوامبر ۲۰۲۴
طبق این آمار، روسیه در ماه ژوئن سومین پیشروی بزرگ خود را از نوامبر ۲۰۲۴ (۷۲۵ کیلومتر مربع) و اکتبر همان سال (۶۱۰ کیلومتر مربع) به ثبت رسانده است. این در حالی است که پیشروی نیروهای روسیه در طول فصل زمستان کند شده بود.
دو سوم از پیشرویهای ماه گذشته در منطقه دونتسک در شرق اوکراین انجام شده؛ منطقهای که طی دو سال گذشته به کانون اصلی درگیری میان دو کشور تبدیل شده است.
مسکو در حال حاضر ۷۵ درصد منطقه دونتسک را تحت کنترل خود دارد، در حالی که سال گذشته این رقم ۶۱ درصد بود.
ورود به مناطق جدید
ارتش روسیه در سایر نواحی نیز پیشرفتهای بیسابقهای داشته و نزدیک به ۲۰۰ کیلومتر مربع از مناطق جدید را به تصرف خود درآورده است.
۱۸ خرداد نیروهای روسی حمله به منطقه صنعتی دنیپروپتروسک در شرق اوکراین را آغاز کردند و برای نخستین بار در طول سه سال جنگ وارد این منطقه شدند، اگرچه دستاورد آنها در دنیپروپتروسک تنها هشت کیلومتر مربع است.
این در حالی است که ارتش اوکراین ورود نیروهای روسی به دنیپروپتروسک را رد کرده است.
نظامیان روسی همچنین حضور خود را در منطقه سومی واقع در شمال شرق اوکراین تقویت کردهاند.
این نیروها پس از دو سال غیبت و انتقال به جبهه شرقی، در بهار امسال به شمال شرق اوکراین بازگشتند و از ابتدای سال جاری تاکنون نزدیک به ۳۲۰ کیلومتر مربع از این منطقه را مجددا تصرف کردهاند که تنها ۱۳۰ کیلومتر مربع آن طی ماه گذشته به دست آمده است.
پیشروی چشمگیر روسیه در یک سال اخیر
در نگاهی کلی، دوازده ماه اخیر از پیشروی قابل توجه ارتش روسیه در اوکراین حکایت دارد.
از ژوئیه ۲۰۲۴ تا ژوئن ۲۰۲۵، نیروهای روسی نزدیک به پنج هزار و ۵۰۰ کیلومتر مربع از خاک اوکراین را تصرف کردند؛ رقمی که در مقایسه با هزار و ۲۱۵ کیلومتر مربع در دوره مشابه سال پیش، افزایش چشمگیری محسوب میشود.
با این حال، پیشرویها در ۱۲ ماه اخیر کمتر از یک درصد از کل خاک اوکراین پیش از جنگ را تشکیل میدهد.
روسیه تا پایان ماه ژوئن در مجموع نزدیک به ۱۹ درصد از خاک اوکراین را به تصرف خود درآورده است.
افزایش حملات پهپادی
همزمان با پیشروی زمینی، حملات پهپادی دوربرد روسیه علیه اوکراین در ماه ژوئن ۳۷ درصد نسبت به ماه پیش از آن افزایش یافت.
بر اساس دادههای نیروی هوایی اوکراین، روسیه در ماه ژوئن پنجهزار و ۴۳۸ پهپاد دوربرد بهسمت اوکراین پرتاب کرده است؛ رقمی که بیشترین تعداد از زمان آغاز مناقشه اخیر محسوب میشود و نسبت به سههزار و ۹۷۴ پهپاد در ماه مه، افزایش معناداری نشان میدهد.
مهاجرانی سهشنبه ۱۰ تیر در نشستی خبری گفت بر اساس گفتههای عباس عراقچی، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی، «محتمل است که تاریخ مذاکره با آمریکا نزدیک هم نباشد، اما تصمیمگیری هم در این موضوع انجام نشده است».
عراقچی شامگاه ۹ تیر در مصاحبه با شبکه سیبیاس گفت: «فکر نمیکنم مذاکرات به این زودیها از سر گرفته شود... برای تصمیمگیری درباره بازگشت به گفتوگوها، ابتدا باید مطمئن شویم که آمریکا در جریان مذاکرات دوباره ما را هدف حمله نظامی قرار نخواهد داد.»
مهاجرانی با اشاره به سخنان عراقچی مبنی بر باز بودن درهای دیپلماسی گفت همانطور که دولت ابراهیم رئیسی مذاکره را دنبال میکرد، دولت پزشکیان هم از ابتدای روی کار آمدن، بهدنبال مذاکره با آمریکا بود و این، «موضوعی نیست که متوقف شده باشد».
سخنگوی دولت پزشکیان افزود: «در عین بیاطمینانی، مسیر مذاکرات را ترک نکرده و نمیکنیم.»
دونالد ترامپ، رییسجمهوری آمریکا، پس از برقراری آتشبس میان جمهوری اسلامی و اسرائیل، مواضع متناقضی در قبال گفتوگو و رفع تحریمهای حکومت ایران اتخاذ کرده است.
او ۹ تیر بار دیگر توافق هستهای برجام را مورد انتقاد قرار داد و تاکید کرد برخلاف دولت باراک اوباما، هیچ امتیازی به جمهوری اسلامی نمیدهد.
ترامپ تاکید کرد حتی با مقامهای جمهوری اسلامی مذاکره نمیکند، زیرا تاسیسات هستهای حکومت ایران «کاملا نابود» شدهاند.
مقامهای جمهوری اسلامی نیز با آنکه مواضع خصمانهای در برابر ترامپ و ایالات متحده اتخاذ کردهاند، اما بحث مذاکرات را به شکل رسمی کنار نگذاشتهاند.
در جدیدترین واکنش به تحولات اخیر، سخنگوی دولت پزشکیان گفت: «ما اهل مذاکره و دیپلماسی هستیم. دیپلماسی ما با کشورهای همسایه این موضوع را نشان میدهد... با عربستان و مصر مشکلاتمان را حل کردیم.»
مهاجرانی افزود: «اعتماد داریم دیپلماسی ابزاری است که با تکمیل میدان میتواند کشور را به پیروزی برساند.»
در واکنشی دیگر، ابراهیم رضایی، سخنگوی کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی، ۱۰ تیر گفت: «فعلا مذاکرهای با غربیها مانند اروپا و بهویژه آمریکا نداریم، چون به صلاح نیست.»
رضایی به گمانهزنیها درباره احتمال فعال شدن مکانیسم ماشه از سوی کشورهای اروپایی اشاره کرد و افزود: «همه تحریمهایی که در قطعنامههای قبلی بود، عملا در حال اجرایی شدن است، پس ما را از مکانیسم ماشه نترسانند.»
ژان نوئل بارو، وزیر خارجه فرانسه، هفتم تیر گفته بود در صورتی که جمهوری اسلامی از مذاکره درباره «نظارت پایدار» بر برنامه هستهایاش خودداری کند، پاریس و متحدان اروپاییاش میتوانند تحریمهای جهانی مرتبط با تسلیحات هستهای را دوباره علیه تهران اعمال کند.
شورای سردبیری واشینگتنپست نیز پیشتر در تحلیلی نوشت سرنوشت تنشها و آینده دیپلماسی میان تهران و واشینگتن به این پرسش اساسی بستگی دارد که برنامه هستهای ایران پس از حملات اخیر آمریکا در چه وضعیتی قرار گرفته: نابود شده، تضعیف شده یا دستنخورده باقی مانده است؟
به گزارش پایگاه خبری نیچر، یافتههای یک مطالعه بینالمللی حاکی از آن است که برخلاف ساکنان جوامع صنعتی، افراد در جوامع بومی با افزایش سن دچار التهاب مزمن و بیماریهای مرتبط با آن نمیشوند.
التهاب؛ پیامد زندگی مدرن یا بخشی از فرآیند طبیعی پیری؟
التهاب بخشی حیاتی از واکنش سیستم ایمنی بدن در برابر عفونت است، اما زمانی که بهصورت مزمن و طولانیمدت ادامه یابد، میتواند آثار زیانبار بر سلامت داشته باشد.
بر اساس نتایج این تحقیق که در نشریه «نیچر ایجینگ» منتشر شد، التهاب مزمن که مدتها بهعنوان یکی از شاخصهای اصلی پیری در نظر گرفته شده، ممکن است از ویژگیهای خاص زندگی صنعتی باشد.
در این مطالعه محققان هشت نوع پروتئین مرتبط با التهاب را در نمونههای خونی سه هزار بزرگسال ساکن ایتالیا و سنگاپور و همچنین بومیان بولیوی و مالزی بررسی کردند.
در گروههای ایتالیایی و سنگاپوری، سطح التهاب با افزایش سن بالا رفت و با بیماریهایی نظیر نارسایی مزمن کلیه ارتباط نشان داد.
یافتههای متضاد در جوامع بومی
در مقابل، دو گروه بومی شرکتکننده در این پژوهش با وجود داشتن سطوح بالای نشانگرهای التهابی، تغییری در این شاخصها با افزایش سن نشان ندادند و این التهاب با هیچ بیماری مشخصی مرتبط نبود.
پژوهشگران احتمال میدهند که سطح بالای این نشانگرها واکنشی طبیعی به عفونتهای مکرر ناشی از انگلها، باکتریها یا ویروسها در محیط زندگی این جوامع باشد.
توماس مککید، محقق انسانشناسی از دانشگاه نورث وسترن، در همین رابطه گفت: «این یافتهها فرض ما را مبنی بر اینکه التهاب بخشی اجتنابناپذیر از فرآیند پیری است، به چالش میکشد. ارتباط میان التهاب و پیری در تمام جوامع یکسان نیست.»
آلن کوهن، از دیگر محققان این مطالعه از دانشگاه کلمبیا، تاکید کرد: «در مرحلهای قرار داریم که باید درکمان از ماهیت التهاب را بازنگری کنیم. آنچه بر پایه مطالعات جوامع صنعتی غربی بهعنوان الگوی فراگیر در نظر گرفتهایم، ممکن است صرفا به شرایط خاص جوامع ما محدود باشد.»
دلیل تفاوتها همچنان نامشخص است
پژوهشهای موجود درباره فرآیندهای زیستی پیری عمدتا بر دادههای کشورهای ثروتمند مبتنی هستند و نشان میدهند که التهاب با افزایش سن بیشتر میشود و میتواند به بیماریهایی مانند آلزایمر، دیابت و مشکلات قلبی منجر شود؛ در حالی که چنین الگوهایی در میان جوامع بومی بهندرت دیده میشود.
مککید این تفاوت چشمگیر را به عواملی مانند رژیم غذایی، سبک زندگی کمتحرک و استرس مزمن در جوامع صنعتی نسبت میدهد؛ عواملی که میتوانند توانایی بدن در تنظیم التهاب را مختل و آن را به وضعیتی مزمن تبدیل کنند.
به گفته او، در جوامع بومی سیستم ایمنی تنظیمشدهتر عمل میکند؛ به این معنا که «در زمان نیاز فعال و سپس خاموش میشود.»
کوهن نیز تأکید کرد که این یافتهها نشان میدهد نشانگرهای التهابی لزوما «همیشه» نشانه آسیب نیستند و بسته به محیط زندگی، میتوانند نقشهای متفاوتی در بدن ایفا کنند.
