رییس مرکز ارزیابی مجمع تشخیص مصلحت: دولت رئیسی رسما از دلار ۱۰۰ هزار تومانی سخن میگوید
لطفالله دژکام، نماینده خامنهای در فارس، در واکنش به تقارن «سیزدهبهدر» با سالروز مرگ امام اول شیعیان گفت: «آنکه احساس کند پدر از دست داده اگر روز طبیعت هم باشد به تفرج نمیرود و غیرمسلمانان هم حرمت میگذارند.» او از مردم خواست که تعطیلات «عید فطر» در اردیبهشت به تفریح بروند.
مهدی ایمانیپور، رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی گفت: «ظرفیتهای حوزه علمیه قم در خارج از کشور به خوبی عرضه نشده و ناشناخته مانده است.» او افزود: «حوزههای علمیه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تولیدات فکری و اندیشهای خوبی را رقم زدهاند.»
هادی یزدانی، فعال رسانهای حوزه پزشکی در مصاحبه با پایگاه خبری انتخاب، اتفاقات منجر به خودکشی پرستو بخشی، پزشک متخصص قلب را نمونهای از «ظلم و تحقیر سیستماتیک» اعضای کادر درمان در وزارت بهداشت دانست.
یزدانی با اشاره به این موضوع که بخشی در سه سال گذشته پدر و مادر خود را از دست داده و دچار مشکلات روحی شده بود، گفت کمیسیون موارد خاص وزارت بهداشت در مورد مکان طرح او همکاری لازم را انجام نداد و این پزشک به بیمارستان رحیمی خرمآباد معرفی شد.
او افزود: «صوتی از ایشان وجود دارد که بیان میکند من توانایی طبابت ندارم و به صورت مکتوب هم چتهایی وجود دارد که این مسائل را بیان کرده است. این کمیسیون در هر حال با ایشان مساعدت نمیکند.»
پیش از این علی سلحشور، سرپرست اداره کل روابط عمومی و امور بینالملل سازمان نظام پزشکی گفته بود بخشی در لیست سیاه وزارت بهداشت قرار داشته و به همین دلیل این وزارتخانه با تغییر محل طرح او موافقت نکرده است.
وزارت بهداشت وجود نام این پزشک فقید در لیست سیاه خود را رد کرده است.
یزدانی در ادامه مصاحبه خود به شرایط سخت کاری بخشی در بیمارستان رحیمی خرمآباد پرداخت و اعلام کرد اساتید آموزشی این مرکز درمانی «در طبابت و جزییات گذراندن طرح ایشان دخالتهای مکرر و نابهجا میکنند و خواستههای نابهجا و غیرقانونی درباره ساعات شیفت از ایشان داشتهاند. کار به حدی میرسد که حقوق این خانم دکتر نصف پرداخت میشود که کاملا خلاف قانون بوده است.»
به گفته یزدانی که خود پزشک و عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت است، بخشی سپس بر اثر شدت فشارها در بیمارستان خرمآباد، بیمارستان ابنسینا دلفان در استان لرستان را برای ادامه طرح خود انتخاب کرد.
این پزشک که در زمان مرگ تنها ۳۵ سال سن داشت، در اوایل فروردینماه با خوردن دارو به زندگی خود پایان داد.
(به توصیه کارشناسان اگر با کسی یا کسانی روبهرو میشوید که از جملهها و عبارتهایی نشاندهنده افسردگی یا تمایل به پایان زندگی استفاده میکنند، از آنان بخواهید با پزشک معتمد، نهادهایی که در این زمینه فعالیت میکنند یا فردی مورد اعتماد، درباره نگرانیهایشان صحبت کنند. اگر به خودکشی فکر میکنید، در ایران با اورژانس اجتماعی با شماره تلفن ۱۲۳ تماس بگیرید.)
یزدانی با انتقاد از برخی واکنشها به مرگ خودخواسته بخشی تاکید کرد تقلیل این حادثه به سطح مسائل شخصی و عاطفی نادرست است.
این فعال حوزه پزشکی به سکوت نماینده دلفان در مجلس شورای اسلامی و همچنین رییس بیمارستان رحیمی خرمآباد در قبال این رخداد اشاره کرد و گفت اظهارات رییس دانشگاه علوم پزشکی لرستان هم که بخشی را به همکاری نکردن با اساتید بیمارستان متهم کرده بود، تنها تلاشی برای «پاک کردن عملکرد سیاه نیروهای تحت امر» او است.
خودکشی بخشی بار دیگر زنگ خطر را درباره شرایط دشوار کاری و نبود امنیت روانی میان اعضای کادر درمان، بهویژه پزشکان طرحی و دستیاران پزشکی (رزیدنتها) به صدا درآورد. وبسایت خبری تجارت نیوز در دیماه سال گذشته نوشت تنها در یک هفته سه مورد خودکشی در میان رزیدنتها و پزشکان طرحی گزارش شده است.
یزدانی مهاجرت گسترده پزشکان به خارج از کشور را نوع دیگری از خودکشی دانست و افزود: «وقتی یک نیروی متخصص در بزنگاه ثمر و سود برای جامعه مهاجرت میکند، یعنی مرگ خودخواسته؛ فقط این مرگ دیده نمیشود، اما مرگ پرستو بخشی دیده میشود. کار به نقطه بحران رسیده است.»
روزنامه اعتماد روز ۱۶ بهمن ۱۴۰۲ نوشت تعداد درخواستها در میان پزشکان برای صدور «گواهی صلاحیت پزشکی» در پنج سال گذشته، حدود ۲۰۰ درصد افزایش یافته است.
ارائه گواهی صلاحیت پزشکی (CGS) شرط اشتغال پزشکان مهاجر در بسیاری از کشورها به شمار میرود. این مدرک صلاحیت علمی و حرفهای پزشکان را تایید میکند.
مهرماه سال گذشته روزنامه هممیهن در گزارشی به موج جدید مهاجرت پزشکان از ایران پرداخت و نوشت که بعد از هشدارهای پی در پی درباره ترک ایران از سوی پرستاران، ماماها، داروسازان و پزشکان متخصص، مهاجرتها به استادان دانشگاه و مدیران این حوزه در سطوح مختلف رسیده است.
بر اساس سند رسیده به دست ایراناینترنشنال، شهریار بیات، زندانی عقیدتی ۶۴ ساله و یکی از بازداشتشدگان اعتراضهای ۱۴۰۱، با حکم دادگاه کیفری تهران به اتهام «سب النبی» به اعدام محکوم شد. دادگاه در حکم صادر شده پستهای منتسب به او در فضای مجازی را بهعنوان مصداق اتهام قرار داده است.
بر اساس این حکم که در تاریخ ۲۵ بهمن ۱۴۰۲ از سوی شعبه ۱۳ دادگاه کیفری یک استان تهران، صادر و در زندان قزلحصار به او ابلاغ شده، شهریار بیات با اتهام «سبالنبی» به اعدام از طریق چوبه دار در غیر ملا عام محکوم شده است.
در این حکم با سعید شرافتی و علی تقیان، دو تن از مستشاران دادگاه کیفری یک استان تهران رای به اعدام و ابوالقاسم مرادطلب، مستشار دیگر دادگاه رای به حبس بیات داده است.
بر اساس رای صادر شده، مستشاران دادگاه برای صدور حکم اعدام از متن پیامها و انتشار تصاویر منتسب به بیات که توهین به «محمد پیامبر اسلام، حضرت زهرا، حضرت زینب، حضرت ابوالفضل، حضرت عیسی و مکه مکرمه و آیات قرآنی» تلقی شده به عنوان مصداق این اتهام استناد کردهاند.
در رای دادگاه آمده که مرادطلب لزوم صدور و اعمال مجازات اعدام علیه بیات را به دلیل توبه چند باره او نزد دادگاه و دادسرا منتفی دانسته و شرافتی و تقیان توبه او را با «عدم احراز» رد کرد و حکم به اعدام او دادهاند.
شهریار بیات در تاریخ سوم آبان ۱۴۰۱ به دست ماموران وزارت اطلاعات در شهریار بازداشت و پس از پایان بازجوییها ابتدا به زندان تهران بزرگ و مدتی بعد به زندان قزلحصار کرج منتقل شد.
این زندانی عقیدتی ابتدا با گزارش ماموران انتظامی و ماموران اداره اطلاعات شهریار به دلیل حضور در اعتراضهای سراسری، با اتهامهای تبلیغ علیه نظام، توهین به علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی و نشر اکاذیب در بستر ارتباطی فضای مجازی بازداشت شد.
پس از بازداشت بیات، اتهام اجتماع و تبانی بر ضد امنیت ملی و شرکت در اعتراضها به او تفهیم و با صدور قرار بازداشت موقت به ماموران وزارت اطلاعات تحویل داده شد.
اداره کل اطلاعات استان تهران، در جریان بازجوییها از بیات، انتشار تعدادی تصویر و پست منتشر شده در فضای مجازی را به او نسبت داد و اعلام کرد این مدارک که از تلفن او استخراج شده نشان میدهد بیات به سبالنبی و اتهامات دیگر متهم است.
نهایتا قرار جلب به دادرسی این زندانی عقیدتی با اتهامهای سبالنبی، توهین به مقدسات، تبلیغ علیه نظام، افساد فیالارض، توهین به علی خامنهای رهبر جمهوری اسلامی، توهین به روحالله خمینی بنیانگذار جمهوری اسلامی، تشکیل گروه به قصد برهم زدن امنیت کشور و توهین به امامان شیعه، صادر و پرونده با صدور کیفرخواست به دادگاه شهریار ارسال است.
بنابر گزارشات رسیده ایراناینترنشنال، این شهروند معترض بازداشت شده در اعتراضهای پس از خیزش مهسا، در بخش نخست پرونده از سوی دادگاه کیفری با اتهام «سبالنبی» به اعدام و در بخش دوم پرونده به دلیل حضور در اعتراضات با حکم شعبه اول دادگاه انقلاب شهریار به ۱۸ سال حبس محکوم شده است.
بر اساس حکم صادر شده در دادگاه انقلاب، بیات بابت اتهام تشکیل گروه به قصد برهم زدن امنیت کشور به ۱۰ سال حبس، به اتهام اجتماع و تبانی به پنج سال حبس، بابت اتهام توهین به علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی رهبری و روحالله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی به دو سال حبس و برای اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس محکوم شده است.
حکم اعدام بیات در دادگاه کیفری درحالی صادر شده که پروندهاش پیشتر به دلیل عدم وجود ادله کافی بابت اتهام سبالنبی مختومه شده بود.
در ادامه و با اعتراض دادستان شهریار پرونده این شهروند معترض بار دیگر در دادگاه کیفری رسیدگی و حکم اعدام برای او صادر شد.
شهریار بیات، فرزند قربانعلی، متولد سوم مرداد سال ۱۳۳۹ است و تا پیش از بازداشت در شهرستان شهریار در استان تهران زندگی میکرد.
در اردیبهشتماه ۱۴۰۲ برای نخستینبار طی یک دهه گذشته، دو مرد با نامهای یوسف مهراد و صدرالله فاضلیزارع به اتهام «سبالنبی و توهین به مقدسات» درون زندان اراک به دار آویخته شدند.
اعتراضات سراسری «زن، زندگی، آزادی» در ایران، با جان باختن ژینا مهسا امینی، زن ۲۲ ساله ایرانی کُرد در شهریور ۱۴۰۱ پس از دستگیری به دست عوامل گشت ارشاد آغاز شد.
این اعتراضات فورا به یک خیزش سراسری در ایران تبدیل شد. بنا بر آمارهای سازمانهای حقوق بشری، حکومت ایران بیش از ۵۵۰ معترض را در جریان سرکوب این اعتراضات کشت.
قوه قضاییه دستکم ۹ معترض از جمله محسن شکاری، مجیدرضا رهنورد، محمد حسینی، محمدمهدی کرمی، مجید کاظمی، سعید یعقوبی، صالح میرهاشمی، میلاد زهرهوند و محمد قبادلو را نیز در ارتباط با خیزش انقلابی اعدام کرده است.
طی روزهای اول تا ۱۱ فروردین، بر اثر تیراندازی مستقیم، تعقیب و گریز ماموران نظامی و حوادث جادهای در استان سیستان و بلوچستان، ۲۷ سوختبر بلوچ کشته و ۱۸ تن دیگر زخمی شدند. به نوشته سایت حالوش در جریان این رخدادها یک شهروند دیگر که سوختبر نبوده کشته و سه نفر دیگر مجروح شدهاند.
حالوش که اخبار سیستان و بلوچستان را پوشش میدهد، در گزارشی نوشت که شامگاه شنبه ۱۱ فروردین، بر اثر واژگونی یک خودرو سوختبر در محور بخش بمپشت سراوان یک سوختبر مجروح شده است.
صبح همان روز، در پی واژگونی یک خودرو سوختبر در محور بزمان به ایرانشهر، یک سوختبر دیگر به نام افشین بامری جان خود را از دست داد.
به نوشته حالوش، روز شنبه به دنبال برخورد دو دستگاه خودرو وانت تویوتای سوختبر و پژو پارس عبوری در محور بمپور به ایرانشهر هم دو تن از سرنشینان خودروها از جمله یک سوختبر و یک کودک جان خود را از دست داده و چهار تن دیگر از جمله یک سوختبر مجروح شدند.
هویت سوختبر جان باخته در این حادثه محمد شبانی، حدودا ۲۴ ساله، متاهل و پدر یک فرزند عنوان شده و هویت سوختبر زخمیشده مشخص نیست.
این سایت حقوق بشری در گزارشی دیگر نوشت که از تاریخ یکم فروردین تا دهم فروردین امسال هم دستکم ۴۳ سوختبر دیگر بر اثر تیراندازی مستقیم، تعقیب و گریز ماموران نظامی و حوادث جادهای جان خود را از دست داده و یا مجروح شدهاند.
از میان افراد، ۲۵ سوختبر جان خود را از دست داده و ۱۸ تن دیگر مجروح شدهاند.
بر اساس این گزارشها، بازه سنی افراد کشته و زخمیشده در جریان این رخدادها ۱۸ تا ۲۸ سال بوده است.
حالوش با استناد به گزارش فعالان بلوچ نوشته که در سال ۲۰۲۳ میلادی دستکم ۱۷۲ سوختبر بلوچ با تیراندازی نیروهای نظامی، تصادفات رانندگی و آتش گرفتن خودرو جان خود را از دست داده و ۴۲ تن دیگر زخمی شدند.
به گفته فعالان و رسانههای حقوق بشری، محرومیت تعمدی و سیاست تبعیض جمهوری اسلامی در قبال استانهای مختلف از جمله سیستان و بلوچستان و کردستان، باعث رشد پدیدههایی مانند سوختبری و کولبری شده است.
حالوش بیتوجهی مسوولان و فقدان فرصتهای شغلی در سیستان و بلوچستان را عاملی دانسته که سوختبری را «به اجبار» تنها راه درآمد ناچیز و امرار معاش شهروندان بلوچ کرده است.
