امضاکنندگان این بیانیه که خود را «مبارزین و انقلابیون زن، زندگی، آزادی» نامیدهاند، در بخشی از بیانیه خود نوشتند: «با توجه به بالا گرفتن موج اعدامها در روزها و هفتههای اخیر در چهار گوشه کشور، لازم است اعتراض سراسری در برابر این موج توحش و ضدیت علیه انسان و انسانیت را با کارزارها و اقدامات میدانی گسترش دهیم.»
آنها در ادامه به تایید احکام اعدام رضا رسایی، مجاهد کورکور، منصور دهمرده، فرشید حسینزهی، وفا آذربار، محمد فرامرزی، پژمان فاتحی و محسن مظلوم، هشت تن از زندانیان سیاسی در دیوان عالی کشور اشاره کردند.
از میان این افراد، محسن مظلوم، پژمان فاتحی، وفا آذربار و هژیر فرامرزی، چهار زندانی سیاسی کُرد هستند که به وسیله قاضی ایمان افشاری، رییس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به اعدام محکوم شدهاند.
رضا رسایی، فرشید حسنزهی، منصور دهمرده و مجاهد کورکور، چهار تن از بازداشت شدگان خیزش سراسری هستند که در پروندههای جداگانه به اعدام محکوم شدهاند.
این گروههای دانشجویی تاکید کردند: «خانوادههای محکومان و قربانیان حکم ضدانسانی اعدام در مدت اخیر بارها اعلام کردند که عزیزانشان تحت شکنجه و وحشیگری جلادان حکومتی وادار به اعتراف علیه خود شدهاند و پروندههای آنها سراسر ضد و نقیض است.»
به باور نویسندگان این بیانیه «حکومت با ایجاد رعب و وحشت به واسطه صدور و اجرای احکام اعدام، به دنبال برونرفت از بحران سیاسی و فرهنگی و اقتصادی و بینالمللیای است که روز به روز تشدید میشود».
آنها با بیان اینکه «جمهوری اسلامی تصور میکند با اعدام معترضین و مخالفین میتواند جامعه را مرعوب کند و انقلابمان و اعتراضاتمان را مهار و متوقف کند»، این تصور حکومت را توهم دانسته و بر نابودی جمهوری اسلامی تاکید کردهاند.
این بیانیه به امضای ۹ گروه و تشکل دانشجویی شامل تشکل دانشجویان پیشرو، نهاد آزادیخواهان دانشگاه تهران شمال، کمیته سراسری دانشجویان کردستان، نهاد مستقل دانشجویان دانشگاه آزاد اصفهان، نهاد آزاداندیشان جندیشاپور، دانشجویان مستقل دانشگاه خواجه نصیر، جمعیت صدای آزاد دانشگاه (هنر اصفهان)، اتحاد دانشگاه صنعتی اصفهان و اتحاد دانشجویان دانشگاه الزهرا رسیده است.
جمعی از دانشجویان و فعالان دانشجویی دانشگاههای اصفهان، علوم پزشکی اصفهان، کردستان، فنیحرفهای دخترانه سنندج، دانشگاه فنی یزدانپناه کردستان، دانشگاه فنی مهاجر اصفهان، علوم پزشکی ارومیه و شیراز، دیگر امضاکنندگان این بیانیه هستند.
امضاکنندگان این بیانیه از «ایستادن علیه اعدامها دوشادوش خانوادههای محکومین به اعدام» به عنوان یکی از راههای مبارزه با اعدام یاد کرده و گفتند: «ما باید با اعتراض کردن، حربه اعدام را از این حکومت گرفته و آن را از کار بیندازیم.»
بر اساس آماربرداری سالانه هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در سال ۲۰۲۳ دستکم ۷۹۱ شهروند از جمله ۲۵ زن و دو کودک-مجرم اعدام شدند که در مقایسه با مدت مشابه در سال پیش از آن، بیش از ۳۳ درصد افزایش داشته است.
از میان اعدامشدگان، اعدام هفت نفر در ملاء عام صورت گرفته است.
بر اساس گزارش عفو بینالملل، از یک ژانویه ۲۰۱۲ تا ۳۱ ژوییه ۲۰۲۳ بیش از پنج هزار نفر شامل دستکم ۵۷ کودک در ایران به دار آویخته شدهاند.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، در گزارش ماه آبان خود به مجمع عمومی این سازمان درباره نقض حقوق بشر در ایران، درباره سرعت و میزان رشد نگران کننده اجرای احکام اعدام هشدار داد.
به گفته گوترش، جمهوری اسلامی اعدامها را «با سرعتی نگرانکننده» انجام میدهد و تعداد افراد اعدام شده در هفت ماه اول سال جاری میلادی در مقایسه با مدت مشابه در سال ۲۰۲۲، ۳۰ درصد افزایش داشته است.
