هشتمین تاجگذاری برای پادشاه ملبورن
نواک جوکوویچ، با اقتدار از عنوان قهرمانیاش در مسابقات اوپن استرالیا، دفاع کرد. او برای این که هفدهمین قهرمانی خود در رقابتهای گرنداسلم را جشن بگیرد، دومنیک تیم اتریشی، را در یک فینال چهار ساعته از پیش رو برداشت. تنیسباز سی و دو ساله صرب، این بازی را با توپ پُر شروع کرد و به سرعت از حریفش پیش افتاد، اما در همان میانه سِت اول، تیم بیست و شش ساله، خودش را پیدا کرد و کار را برای «نوله» سخت کرد، ولی در نهایت این جوکوویچ بود که سِت اول را با حساب شش بر چهار بُرد.
در میانه سِت دوم اما توفانِ دومنیک تیم که در ابتدای تورنمنت بخت شماره پنج قهرمانی محسوب میشد، شروع شد و حتی جوکوویچ با تجربه، راهحلی برای ضربات سنگین و بازی هجومی او پیدا نمیکرد. «جوکو» که به نظر میرسید کمی از نمایش شجاعانه حریف جوانتر، یکه خورده بود، دو بار درخواست کرد که با پزشک صحبت کند تا شاید نفسی چاق کند و کمی از حرارت حریفش کم کند، اما دومنیک تیم که برای کسب اولین قهرمانی گرنداسلم خود میجنگید، خیال نداشت کوتاه بیاید و همچنان ضربات مرگبار خود را روانه زمین جوکوویچ میکرد. نمایش بینقصی که پانزده هزار تماشاگر حاضر در ورزشگاه راد لَوِر در شهر ملبورن را حیرتزده کرده بود. «دومنیک» مقابل کسی اینچنین بدون ترس و با ریسک بازی میکرد که با هفت قهرمانی در این تورنمنت، پادشاه ملبورن است. تنیسباز اتریشی که در سومین فینال گرنداسلم زندگیاش بازی میکرد، نه تنها در سِت دوم که در سِت سوم هم خیال ایستادن نداشت و جوکوویچ را که برخلاف معمول، خسته و بیروحیه به نظر میرسید با نتیجه قاطع شش- دو شکست داشت. حالا دومنیک فقط یک سِت دیگر با فتح اولین گرنداسلم خود فاصله داشت. در سِت چهارم اما «نواک»، دوباره تبدیل به همان هیولای همیشگی شد. نشان داد که بیدلیل به او «قصاب بلگراد» نمیگویند. ناگهان کمر راست کرد و در سِت چهارم تمرکز همیشگیاش را پیدا کرد و شش بر سه پیروز شد تا سرنوشت فینال به سِت پنجم کشیده شود. در این سِت آخر هم «صِربیناتور» با حساب شش بر چهار کار را تمام کرد تا مسابقه را در نهایت با نتیجه سه بر دو ببرد و مجموع قهرمانیهایش در تورنمنتهای حرفهای را به عدد ۷۸ برساند.
در تعقیب رافا و راجر
جوکوویچ با این موفقیت، برای هفدهمین بار در مسابقات گرنداسلم اول شد تا یک گام دیگر به رکورد راجر فدرر با بیست و رافائل نادال با نوزده قهرمانی نزدیکتر شود. ضمن این که او با این پیروزی در جدیدترین فهرست ردهبندی بازیکنان تنیس جهان، یک پله بالا خواهد آمد و جای رافائل نادال را در صدر میگیرد. نواک جوکوویچ در میانه مسابقه فینال این که دو- یک عقب افتاد، اما با جبران آن بار دیگر ثابت کرد که فعلاً در سطح اول تنیس جهان، کسی نمیتواند تاج و تخت او، نادال و فدرر را به خطر بیاندازد. این سه نفر تمام سیزده گرنداسلم گذشته را بین خود تقسیم کردهاند. آخرین باری که تنیسباز دیگری غیر از این سه نفر، توانست یک گرنداسلم را ببرد به چهار سال پیش بر میگردد که استن واورینکا در اوپن آمریکا در سال ۲۰۱۶ اول شد، در گرنداسلمهای دیگر اما هنوز این سه تنیسباز با وجود سن و سال بالاتر هنوز حرف اول و آخر را میزنند. به نظر میرسد با توجه به رقابت نزدیک این سه اسطوره تنیس جهان، تنیسبازان نسل جوان مثل دومنیک تیم، آلکساندر زِوِرِف و استفانوس سیتسیپاس کار بسیار سختی برای بردن یکی از سه گرنداسلم پیشرو در سال ۲۰۲۰ داشته باشند. آنها باید از سد تنیسبازانی بگذرند که میخواهند در سالهای باقیمانده از عمر حرفهایشان، با کسب بیشترین قهرمانی، نام خود را بالاتر از بقیه در تاریخ ثبت کنند. مثل همین نواک جوکوویچ که در سه دهه متفاوت گذشته توانسته یک گرنداسلم فتح کند. او از سال ۱۹۶۷ به این طرف اولین تنیسباز مردی است که توانسته به این افتخار برسد. ضمن این که با این موفقیت اخیر حالا سومین تنیسباز مردی است که توانسته دستکم هشت بار در یک گرنداسلم اول شود. پیش از این، رافائل نادال دوازده بار در اوپن فرانسه و راجر فدرر هشت بار در ویمبلدون، جام قهرمانی را بالای سر برده بودند. دنیای تنیس فعلاً در مُشت این سه نفر است.